Obiadek u babci

Zbudowaliśmy ołtarz, zaczęliśmy składać ofiary, czy to znaczy, że nie musimy już chodzić na cmentarz wspominać zmarłych? Nic z tych rzeczy! Uczęszczanie na cmentarze jest jedną z ważniejszych powinności, bowiem są one również silnym miejscem łączącym nas z duchem naszych przodków. Możemy tam składać ofiary zmarłym, rozmawiać z nimi, a jeżeli mamy taką potrzebę, to możemy po prostu posiedzieć i pomodlić się przy ich grobie. Jeśli pozwala wam na to tradycja i kultura miejsca w którym się wychowaliście możecie również zostawić tam jakieś ofiary, takie jak chleb, cukierki czy alkohol - jest to nader powszechny i popularny zwyczaj zarówno wśród Cyganów czy Meksykanów, jak i w niektórych polskich rodzinach.

Podsumowanie - czy warto?

Wielu z nas często nieświadomie oddaje cześć swoim przodkom na różne sposoby- czasem jest to zapalenie świeczki, czasem zmówienie modlitwy za babcie. Często też prosimy ich o pomoc w różnych sytuacjach. Silna podświadoma więź z przodkami to coś głęboko zakorzenione zarówno w naszej kulturze, jak i nas samych, warto więc ją wykorzystać. Kult przodków jest bardzo ważnym elementem każdej praktyki magicznej, jednak wiele osób świadomie pomija tą część praktyki magicznej z obawy, że mogą oni rozeźlić ducha lub narazić się na jego gniew - nic z tych rzeczy! Duchy te są jednymi z najłagodniejszych duchów które można spotkać na swojej drodze, dlatego warto włączyć ten element do swojej magicznej kultury pracy i systematycznie praktykować razem z duchami przodków. 

KULT PRZODKÓW DLA ZAAWANSOWANYCH

Wraz z rozwojem zdolności magicznych i doświadczenia przychodzi czas, gdy czarownik pragnie zagłębić się w pracę z przodkami nieco głębiej.

Kult przodków to niezbędny element każdej praktyki magicznej i podstawa rozwoju tej ścieżki. Dzięki pomocy tych duchów możemy wzmocnić nasze rytuały, uzyskać ochronę przed złymi bytami, zdobyć duchowego przewodnika lub umocnić nasze zdolności dywinacyjne. Lecz kiedy osiągniemy już pewien stopień wtajemniczenia sami będziemy mogli kreować nowe sposoby wykorzystania kontaktu z naszymi bliskimi. Niestety, we współczesnej ezoteryce ta dziedzina jest bardzo często pomija lub spychana na margines, wymaga też włożenia dużej ilości pracy, aby osiągnąć efekty.

Przodkowie to jedne z najprzychylniej nastawionych do nas duchów. Z ich pomocą jesteśmy w stanie poprawić nasze zdolności dywinacyjne, wzmocnić rytuały a nawet bez wykonywania specjalnych rytuałów uzyskać wsparcie od nich choćby poprzez samą modlitwę lub prośbę przy ołtarzu. Są to też duchy które są w stanie zasilić nasz panteon duchów i znacząco wzmocnić naszą magiczną siłę.

Tworzenie naczynia

Aby stworzyć naczynie będące łącznikiem między nami a zmarłym, musimy zwrócić się o pomoc do ducha, który jest psychopompem. (istota, anioł, bóstwo, duch, zwierzę, której zadaniem jest odprowadzenie lub przeniesienie duszy zmarłego człowieka do świata pozagrobowego.). W zależności od ścieżki, którą podążamy może to być Św. Cyprian, Hermes i Charon, Anubis, walkirie z wierzeń skandynawskich, rodzimy Weles czy w ostateczności duchy pszczół, wron czy koni. 

Kiedy mamy już zbudowaną właściwą relację z psychopompem, podczas rytuału prosimy go o sprowadzenie ducha zmarłej osoby. Kiedy już tego dokona, to przybyłego ducha zmarłego, poprzez odpowiednie magiczne techniki, symbolicznie możemy zamknąć w odpowiednim naczyniu (pudełku), zwanym fetyszem. Do takiego naczynia możemy włożyć również różne zioła i przedmioty, takie jak włosy zmarłego, jego osobiste rzeczy, kawałki ubrań, paznokcie czy nawet jego zdjęcie - ilość i mnogość przedmiotów zależy od fantazji czarownicy, bowiem są one silnymi łącznikami ze zmarłym i są w stanie ułatwić nam przywołanie ducha naszego przodka. Pozwoli to stworzyć wyjątkowy przedmiot, który będzie łatwym łącznikiem między czarownicą a duchem zmarłego. 

Naczynie może być wykonane z drewna, kości, metalu lub gliny, a nawet z czaszki zmarłego, ale zdecydowanie najbardziej popularne są drewniane skrzyneczki.

Ołtarz dla przodków

Nieodłącznym elementem każdej praktyki z duchami zmarłych jest stworzenie ołtarza. To dzięki niemu jesteśmy w stanie komunikować się z duchami, oddawać im cześć i wykonywać różne rytuały. Ten nieodłączny element praktyk każdej czarownicy i maga zapewnia również przestrzeń dla duchów przodków. Warto również zaznaczyć, że miejsce ołtarzu przodków nie może być przypadkowe. Wielkim faux-pas będzie ustawienie go w miejscach, gdzie wiele ciekawskich oczu mogłoby zobaczyć nasz ołtarz. Dzieje się tak, że kult przodków jest kultem zamkniętym i powinien odbywać się tylko w gronie rodziny lub bardzo, ale to bardzo bliskich znajomych. Na ołtarzu dla duchów przykrytym czarnym obrusem ustawiamy przygotowany uprzednio fetysz. Bardzo ważne są też świece -te z kolei powinny być czarne lub fioletowe. Oprócz tego na ołtarzu powinno się znajdować standardowe wyposażenie- kadzielnica do palenia kadzideł w ofierze, specjalny talerzyk lub miseczka na jedzenie oraz mały kielich.Kielich powinien zawsze zawierać świeżą wodę - powinna być ona wymieniana co najmniej raz w tygodniu. Warto o tym pamiętać, gdyż woda jest jednym z łączników ze światem zmarłych, pomagającym w komunikacji z duchami.

Kiedyś babcia lubiła jeść pierogi- po śmierci też lubi!

Bardziej zaawansowani praktycy winni wzbogacić swoją ofertę ofiarną  dla przodków o kilka dodatków (tutaj powinna być reklama oferty śniadaniowej, ale nie znaleźliśmy chętnej firmy). Nasi przodkowie za życia lubowali się w różnych daniach, raz było to ciasto, raz schabowy, a niektórzy woleli pierogi z kapustą. Ich gusta nie zmieniły się po śmierci. Bardzo dobrym krokiem jest zaoferowanie im w ofierze czegoś, co lubili za życia. Warto jednak pamiętać, że takie dania nie powinny zawierać soli, ponieważ zgodnie z tradycją ma ona właściwości odpędzające duchy. Pytaniem które każdy sobie zaraz zada jest: “A co jeśli mój dziadek lubił sobie nieźle posolić kurczaka?” Cóż…. jeden rabin powie tak, drugi rabin powie, że nie - sami spróbujcie znaleźć odpowiedzi na trudne pytania ;)

Chincraft - stworzone przez pasjonatów dla pasjonatów